اگر پرنده خانگی شما دچار استرس شد چه باید کرد؟

استرس می تواند نقش زیادی در سلامت انسان و حیوانات داشته باشد. از آنجا که پرندگان خانگی به طور طبیعی موجوداتی بسیار حساس هستند ، نمی توانند به راحتی مانند سایر حیوانات خانگی مانند گربه ها و سگ ها با استرس کنار بیایند.

توانایی تشخیص استرس در پرنده بسیار مهم است. ایده خوبی است که صاحبان پرندگان یاد بگیرند که چگونه میزان استرس پرندگان خود را کنترل کنند تا حیوانات خانگی سالم و شادی داشته باشند.

چرا پرندگان استرس را تجربه می کنند؟

به دلایل مختلف ، پرندگان نیز مانند انسان می توانند استرس را تجربه کنند. تغییر در برنامه یا محیط آنها می تواند عامل استرس زایی باشد.

تغییر در محیط ، از انتقال به خانه جدید ، اعضای جدید خانواده یا حیوانات خانگی ، صداهای بیرون از خانه مانند ساخت و ساز ، کامیون ، رعد برق می تواند باعث استرس شود.

حیوانات وحشی ناآشنا که از پنجره دیده می شود ، مانند شاهین ها ،گربه یا چیزهای دیگر می توانند پرنده را ناراحت کنند. تغییر در چرخه نور ، مانند انتقال به اتاق تاریک تر ، صرفه جویی در نور روز یا پوشش قفس ، همه می تواند باعث استرس در پرنده شود.

علائم استرس در پرندگان

پرندگان می توانند از طریق مختلف استرس را نشان دهند. به محض مشاهده این علائم باید به آنها توجه شود و از دامپزشک کمک بگیرید. بعضی از علائم  می تواند از نظر جسمی بیش از سایر موارد مضر باشد ، اما همه اینها باید نگران کننده باشد. علائمی  عبارتند از:

• تغییر در ظاهر و ساختار پرها
• چیدن پر و یا خودزنی
• پرخاشگری
• از دست دادن اشتها
• تغییر در صدا و آواز
• رفتار تکراری
• ترس

تغییر در ظاهر و ساختار پرها

یکی از رایج ترین علائم فیزیکی استرس در پرندگان خانگی ، ظاهر میله های تنش بر روی پرهای پرنده است. میله های استرس خطوط کوچکی هستند که به طور افقی از پرهای پرنده عبور می کنند. در حالی که ارزیابی میله های تنش در پر ها ، دشوار است ، اما بررسی پرهای گداخته می تواند به سرعت نشان دهد که آیا پرنده در محیط خود با یک عامل استرس زا مشکل دارد یا نه.

وجود میله های تنش دقیقاً نشان نمی دهد که پرنده چه مشکلی دارد. در عوض ، آنها یک علامت هستند که صاحبان پرندگان می توانند با استفاده از آنها به دنبال منابع احتمالی استرس که حیوانات خانگی با آنها روبرو می شوند، باشند.

چیدن پر و خودزنی

یکی دیگر از علائم رایج استرس (و بی حوصلگی) در پرندگان چیدن پر است. این بیماری می تواند در پرندگان بزرگ و کوچک رخ دهد. ممکن است توسط محرک (سر و صدای زیاد ساخت و ساز) آغاز شود ، اما با متوقف شدن محرک ادامه یابد.

بعضی از پرندگان حتی به خودزنی روی می اورند. آنها می توانند پوست خود را بجوند و برخی حتی در لایه های زیرین از جمله به عضله یا حتی استخوان می رسند. این می تواند آسیب جدی وارد کند. پرندگان با این علائم باید بلافاصله توسط دامپزشک مشاهده شوند. ممکن است برای آنها دارو تجویز شود.

پرخاشگری

حمله ناگهانی و پرخاشگری در پرنده خانگی می تواند شاخصی باشد که پرنده در محیط خود دچار استرس شده. رفتارهای پرخاشگرانه مانند گاز گرفتن ، خش خش کردن ، جیغ بیش از حد ، این علائم ممکن است به صورت ناگهانی اتفاق بیفتد.

اگر این نوع تغییر رفتار را در حیوان خانگی خود مشاهده کردید ، بهتر است برای تعیین وقت ملاقات با دامپزشک پرندگان برای رد هرگونه مشکلات احتمالی سلامتی ، مراجعه کنید. اگر پرنده شما سلامتی مطلوبی دارد ، می توانید بفهمید که دقیقاً چه عواملی باعث این رفتار می شود و چگونه می توانید محیط پرنده را برای راحتی بیشتر، فراهم و تنظیم کنید.

از دست دادن اشتها

اگر پرنده ای که به طور معمول اشتهای خوبی دارد ، ناگهان علاقه کمتری به غذا خوردن نشان دهد ، می تواند نشانه ای از استرس و / یا مشکلات سلامتی باشد.

یک قانون خوب برای بهبود در این شرایط ، تعیین وقت ملاقات با دامپزشک پرندگان برای اطمینان از بیماری یا آسیب دیدن پرنده است. اگر سلامتی پرنده شما بررسی شود ، می توانید شروع به تلاش و رمزگشایی عوامل استرس زا در خانه خود کنید که ممکن است باعث از دست دادن اشتها در پرنده شما شده باشد.

تغییر در آواز

برخی از پرندگان تحت فشار شروع به فریاد زدن می کنند. در حالی که صداهای بلند گاه به گاه می تواند معمولی باشد ، فریاد هدفمند می تواند بلند و آزار دهنده باشد و نشانه استرس باشد. پرنده ای که به طور قابل توجهی ساکت و آرام است می تواند نشانه استرس ، بی حوصلگی یا بیماری باشد.

ترس

اگر پرنده ای که به طور معمول خوشحال است ، ناگهان از شما یا سایر اعضای خانواده می ترسد ، گاهی اوقات ممکن است اعضای خانواده حتی بدون اینکه متوجه شوند ، باعث ایجاد استرس در پرنده بشوند. حتی ممکن است کاری نباشد که مستقیماً با پرنده در ارتباط باشد. چیزی به سادگی پیراهن با رنگ روشن ، کلاه ، ریش یا سبیل جدید می تواند محرک رفتار ترسناک پرنده باشد.

به محض اینکه بتوانید یک دلیل را شناسایی کنید ، به طور معمول اصلاح این نوع شرایط آسان است.

درمان استرس در پرندگان

اگر یک عامل استرس زا در محیط پرنده وجود داشته باشد ، از بین بردن آن باید تقریباً استرس آنرا کاهش دهد.اولین راهکار این است که در اسرع وقت با دامپزشک صحبت کنید تا یک برنامه درمانی و یا یک متخصص رفتار را توصیه کند.

چند نکته وجود دارد که می توانید در خانه امتحان کنید:

• سر پرنده خود فریاد نزنید. هر کاری می کنید ، روی پرنده ای که ترسیده است فریاد نزنید. در حال حاضر نه تنها حیوان را وحشت زده می کند ، بلکه ممکن است به پرنده نیز یاد دهد که رفتار بد جلب توجه می کند.
• به آرامی حرکت کنید: اگر پرنده شما به دلیل ترس یا عصبی بودن به شما حمله کند ، دور شدن سریع ممکن است حیوان را بیشتر تحریک کند. سعی کنید هنگام نزدیک شدن به پرنده خود ، رسیدن به قفس یا تلاش برای نوازش ، به آرامی حرکت کنید.
• پرنده خود را با اسباب بازی ، تلویزیون برای تماشا ، رادیو برای گوش دادن سرگرم کنید.

نتیجه گیری :

اگرچه ممکن است استرس کاملاً قابل پیشگیری نباشد ، اما به نشانه های پرنده خود توجه کنید و سعی کنید از تغییر ناگهانی سبک زندگی او جلوگیری کنید. اگر قفس جابجا شده است و پرنده آن را دوست ندارد ، آن را به جای قبلی منتقل کنید تا آرام آرام به موقعیت جدیدی برسد.

اگر حیوانات خانگی یا اعضای خانواده جدید ناراحت کننده هستند ، دوباره سعی کنید پرنده را به عضو جدید عادت دهید و روی تقویت مثبت (و رفتارها) تمرکز کنید. آگاهی از حساسیت های عمومی پرنده قبل از ایجاد هرگونه تغییری باعث جلوگیری از استرس می شود.