لاک‌پشت پاقرمز

لاک پشت های پا قرمز با طرح و رنگ قابل توجه لاک خود،جزو حیوانات خانگی محبوب هستند.نگهداری از آنها آسان است و عمری طولانی دارند.اگر به فکر نگهداری از یکی از آنها هستید،یک سرمایه گذاری قابل توجه برای تجهیزات،غذا و محل زندگی خودتان را در نظر داشته باشید؛آن چیزی که بتواند یک تعهد برای ۵۰ سال باشد.

تاریخچه ی نژاد

لاک پشت پا قرمز با نام علمی Geochelone carbonaria شناخته می شود.این لاک پشت ها بومی جنگل های خشک و مرطوب،علفزار های مرکزی و آمریکای جنوبی هستند.

خصوصیات و ویژگی های ظاهری

لاک پشت بالغ پا قرمز ۱۰ تا ۱۶ اینچ طول و تا ۳۰ پوند وزن دارد.این نژاد در اسارت و دور از طبیعت تا ۵۰ سال عمر خواهند کرد.

خصوصیات و ویژگی های رفتاری

لاک پشت های پا قرمز به طور معمول در اسارت خجالتی هستند و مخفی و پنهان می شوند‌،به طور کلی این یک واکنش طبیعی از روی استری اطراف حیوانی وحشی است.
به طور معمول آنها لمس نشدن را ترجیح می دهند ولی بسیار رام و مطیع هستند.گرچه این لاک پشت ها دندان ندارند،ولی پوزه ی آنها بسیار قوی است و می توانند گاز بگیرند.با دینکه گاز گرفتن در این لاک پشت ها معمولا گاری ناخواسته و غیر عمدی است،ولی می تواند باعث درد شود.
برخلاف اکثر دیگر نژاد های لاک پشت ها،لاک پشت پا قرمز در طول روز فعال است.در حیات وحش آنها بیشتر زمان خود را صرف جستجو برای غذا و حفر کردن چاله می کنند.اگر غذای زیادی خورده باشند ممکن است بتوانند حدود یک هفته استراحت کنند.
آنها اهل مخفی شدن هستند.این نژاد برای پیدا کردن پناهگاه، خنک شدن در برابر گرما و پنهان شدن در برابر شکارچی ها و حیواناتوحشی،سوراخ هایی حفر می کنند.آنها در مکانی که در آن جا شوند،مثل تنه ی درخت،بیشتر حس امنیت را دارند..گاهی چندین لاک پشت در یک محل وجود دارند.
در لاک پشت های پا قرمز رفتارهای اجتماعی مثل شریک شدن غذا و جمع شدن در گروه های کوچ‌ک،کمتر دیده می شود؛مگر اینکه دو لاک پشت نر بر سر لاک پشت ماده ای در حال رقابت کردن باشند.

مراقبت و نگهداری

در صورتی که محفظه ی آنها را در نوبت اول به درستی نصب و تنظیم کنید،این نژاد به مراقبت زیادی نیاز ندارند.محفظه ی آنها باید لامپ های مناسب،منبع گرما و دما و رطوبت باشد و همه ی موارد باید زمان سنج داشته باشند.اگر موارد بالا رعایت شود،رسیدگی های روزانه غذا دادن،تعویض ظرف آب و تمیز کردن قفس و محفظه ی حیوان خواهند بود.برای تمیز کردن محفظه،مواد زائد را به طور روزانه جمع کنید.

به عنوان یک قانون بهتر است از دست زدن بچه ها به لاک پشت ،جلوگیری شود.به خصوص به دلیل سالمونلا،یک باکتری که در روده ی اکثر خزندگان به وجود می آید و می تواند باعث بروز بیماری در انسان ها شود.شستشوی مرت و خوب دست ها می تواند به جلوگیری از ابتلا به این عفونت باکتریایی جلوگیری کند.

محفظه ی ایده آل برای نگهداری این نژاد باید محکم و بدون راه گریز به بیرون باشد.لاک پشت های پا قرمز بومی مناطق گرم و مرطوب اند.در صورت نیاز با وسیله هایی مثل آب پاش رطوبت محفظه را بالا ببرید.این لاک پشت ها بک گودال گل آلود را برای خنک شدن ترجیح می دهند.می توانید یک گودال با عمق کم در زمین برای او ایجاد کنید ولی مطمئن شوید لاک پشت شما با ایمنی کامل می تواند از آن بیرون بیاید.در صورت امکان یک منطقه سایه دار با پوشش گیاهی تهیه کنید.

دیوار های محفظه باید تا ۱۶ اینچ ارتفاع داشته باشند و حتی چند اینچ داخل زمین باشند تا از کندن زمین و فرار کردن توسط لاک پشت جلوگیری کنند.می توانید لاک پشت را داخل خانه نیز نگه دارید ولی به یک محفظه ی بزرگ حدود ۴ در ۸ فوت و یا بیشتر،نیاز خواهید داشت.

این لاک پشت ها به عنوان خزندگان و موجوداتی خونسرد،نیاز دارند دمای بدن خود را تنظیم کنند.برای این کار به گرادیان حرارتی یا طیف دما احتیاج دارند تا دمای بدن خود را متعادل کنند.میانگین دمای روزانه ی چه داخل خانه چه بیرون باید بین ۸۵ تا ۹۰ درجه فارنهایت باشد.آنها همچنین به یک محل بازی نیاز دارند که دمای آن به ۹۵ درجه ی فارنهایت برسد.اگر دما از ۸۰ درجه فارنهایت کمتر شود باید منابع حرارتی اضافه کنید.اگر دما در شب از ۷۰ درجه پایین تر آمد،پناهگاه بیرونی را گرم کنید و یا لاک پشت خود را داخل یک محفظه ی داخلی کنترل شده بگذارید.

لاک پشت های ما قرمز به خواب زمستانی نمی روند ولی در ماه های سرد سال ممکن است سرعتشان کم شود حتی اگر در خانه از آنها نگهداری شود.

این لاک پشت ها در رطوبت ۵۰ تا ۷۰ درصد حالت مطلوبی دارند.یک ظرف آب که لاک پشت بتواند داخل آن برود،یک جعبه از خاک آلی مرطوب و یا خزه اسفاگنوم با عمق حداقل ۶ اینچ تهیه کنید.از یک رطوبت سنج برای کنترل دقیق سطح رطوبت استفاده کنید.

از پوست سرو ، پوست ارکیده یا خزه اسفاگنوم به عنوان بستر لاک پشت استفاده کنید که در حفظ سطح رطوبت نیز کمک کننده اند.از کاغذ نیز می توان استفاده کرد که به راحتی تمیز می شود.برای جلوگیری از کپک زدن و رشد بیش از حد باکتری ها،هر یک تا دو هفته بستر لاک پشت خود را عوض کنید.

لاک پشت های قرمز همه چیز خوارند و نسبت به دیگر لاک پشت ها،محدوده ی گسترده تری از غذاها را می خورند.سبزیجات برگدار،سبزی ها و میوه ها پایه ی رژیم آنها را می سازد.رژیم آنها از حدود ۶۰ درصد سبزیجات برگدار تیره، ۱۵ درصد سبزی ها و ۱۵ درصد میوه ها و ۱۰ درصد غذاهای حاوی پروتئین حیوانی تشکیل می شود.مدت غذا خوردن تقریبا ۱۵تا ۳۰ دقیقه است و بهتر از هر روز صبح در همان ساعت به آنها غذا بدهید.

از تغذیه ی لاک پشت با بروکلی،کلم پیچ و اسفناج در مقدار زیاد خودداری کنید.این موارد در مقادیر کم قابل ارائه هستند.

این لاک پشت ها نسب به نژاد های دیگر بهتر با میوه ها کنار می آیند.از میوه های مفید برای آنها می توان به هویج،جعفری،سیب زمینی شیرین،پاپایا،انجیر و خربزه اشاره کرد.سه مرتبه در هفته مکمل های ویتامین D3 و کلسیم به غذای آنها اضافه کنید.

بیماری های متداول در این نژاد توسط یک دامپزشک متخصص خزندگان قابل درمان است.

• پوسیدگی لاک: بیماری عفونی ناشی از باکتری یا قارچ که به شکل لکه های پوستی روی لاک حیوان ظاهر می شود. معمولاً به آنتی بیوتیک نیاز دارد.
• کمبود ویتامین A: می تواند به صورت تورم چشم یا عفونت گوش دیده شود.آنتی بیوتیک های مورد نیاز برای درمان عفونت گوش به درمان آن کمک می کنند.
• عفونت های انگلی: انگل های خارجی مثل کنه قابل رویت هستند.انگل های داخلی مثل کرم های حلقوی در مدفوع دیده می شوند.هر دو مورد با داروهای ضد انگلی قابل درمان هستند.