توضیحات جامع درباره مار ذرت

مار ذرت نام خود را از انبارهای ذرت گرفته است ،ذرت موش ها را به سمت خود می کشاند و سپس مارهای ذرت برای شکار موش هابه این انبارها می روند.

بسیاری از افرار این مار ها را به عنوان حیوان خانکی انتخاب می کنند.مراقبت از آن  ها نسبتاً آسان است ، خیلی بزرگ نیستند, و فضای زیادی را اشغال نمی کنند.آنها بومی جنوب شرقی ایالات متحده هستند.

زیستگاه بومی Corn snake ها

مارهای ذرت در جنوب ایالات متحده از جنوب نیوجرسی تا فلوریدا ، به لوئیزیانا یافت می شوند. بیشترین فراوانی آنها در فلوریدا و سایر ایالت های جنوب شرقی است.

زیست گاه های دیگری نیز مارهای ذرت یافت شده به طور مثال در چندین جزیره در دریای کارائیب ، با جمعیت ثابت شده در باهاما (نیو پرویزیزن و گراند باهاما) ، گرند کیمن ، جزایر ویرجین ایالات متحده (سنت توماس) و آنتیل های کوچک.

این مارها در نخلستان های جنگلی ، تپه های سنگی ، زمین های علفزار ، تخته های چوبی ، مناطق باز صخره ای، انبارها و ساختمان های متروکه زندگی می کنند.

خصوصیات اخلاقی و رفتاری مار های ذرت

این مارهای کم سر و صدا  هستند. اما هنگامی که احساس خطر می کنند ، به خصوص در طبیعت ، ممکن است دم خود را به عنوان مکانیزم دفاعی ، مانند مار زنگی ، بلرزاند.

مانند بیشتر مارها ، مارهای ذرت در شکار موش بسیار حرفه عمل می کنند.مارهای ذرت ابندا ماهیچه های طعمه را گاز می گیرند و سپس، به سرعت در اطراف وعده غذایی خود می پیچ اند  و محکم طعمه را می فشارند ، آنها غذای خود را کامل ، با سر ، می بلعند. مار ذرت نیز مشاهده شده است که طعمه های کوچک را به صورت زنده بلعیده است.

مشخصات ظاهری Corn snake ها

مارهای ذرت ، که مارهای قرمز موش قرمز نیز نامیده می شوند ، مارهای باریک ، نارنجی یا زرد مایل به قهوه ای هستند که الگوی لکه های بزرگ و قرمز را در پشت خود نشان می دهد.

در امتداد شکم آنها ردیف های مشخصی از علامت های سیاه و سفید متناوب وجود دارد که شبیه الگوی شطرنجی است. نام مار ذرت ممکن است از شباهت این مارک ها به الگوی شطرنجی مغز ذرت یا ذرت هندی نشات گرفته باشد.

این مارها بسته به سن و دامنه جغرافیایی آنها ، تغییرات قابل توجهی در رنگ و الگو از خود نشان می دهند. جوجه های جوجه جوان نیز از رنگ روشن تری در بزرگسالان برخوردار نیستند.

اندازه

طول مارهای ذرت تقریباً 61 تا 182 سانتی متر (24 تا 72 اینچ) است.

فضا و محیط مناسب برای نگهداری از مار ذرت

برای احساس امنیت ، مارهای ذرت به مکانهایی برای پنهان شدن نیاز دارند. یک جعبه پنهان (هر ظرف در بسته مانند یک جعبه مقوایی وارونه) تهیه کنید که فقط به اندازه کافی بزرگ باشد تا مار بتواند در آن حلقه کند. اگر خیلی بزرگ باشد ، مار احساس امنیت نمی کند. در حالت ایده آل ، باید یک مخفیگاه مخفی در هر دو قسمت خنک  و گرمتر محفظه وجود داشته باشد. برای کوهنوردی نیز یک شاخه چنگال برای محفظه زندگی ان ها تهیه کنید.

این مارها دوست دارند در یک سوراخ  پنهان شوند ، بنابراین استفاده از یک لایه از بستر سست (کف پوش) در پایین محفظه کلیدی است. از انواع مواد می توان به عنوان لایه زیرین محفظه استفاده کرد. روزنامه گزینه خوبی است زیرا تمیز کردن آن بسیار آسان است ، اما ظاهر آن در قفس مطلوب است.

برای لایه بالایی می توان از تراشه های آسپن استفاده کرد. تراشه های آلوده به مدفوع را می توان به سادگی از بین برد. در صورت نیاز تراشه ها را تمیز و تازه کنید. مار را برای تغذیه به ظرف جداگانه ای منتقل كنید تا تراشه ها ناخواسته بلعیده نشوند. از تراش کاج یا سرو استفاده نکنید زیرا روغنهای معطر باعث تحریک و مشکلات تنفسی در حیوان خانگی خزنده شما می شوند.

شن و ماسه ، خاک و لپه ذرت نیز گزینه های مناسبی برای بستر مارهای ذرت نیستند.

حرارت محیط

نگهداری از  مار ذرت در دمای مناسب بسیار حیاتی است.مارهای ذرت از آب و هوای معتدل هستند ، بنابراین نیازی به دمای گرمسیری ندارند. دمای محیط را از 80 تا 85 درجه سانتیگراد نگه دارید. یک مکان شروع باید 85 تا 88 درجه فارنهایت باشد. در شب ، درجه حرارت باید فقط به 75 F.2 کاهش یابد. نظارت بر گرم بودن محفظه را دشوار می کند ، بنابراین از دماسنجهای دقیق باید استفاده کنید.

رطوبت محیط

خوشبختانه مارهای ذرت رطوبت موجود در یک خانه معمولی را ترجیح می دهند. بین 40 تا 50 درصد محدوده مناسبی برای هوای محیط محفظه است: محفظه مار ذرت خود را با رطوبت سنج کنترل کنید ، مخصوصاً در ماه های خشک زمستان. ممکن است لازم باشد مخزن را غبارآلود کنید یا یک کاسه آب تبخیری قرار دهید.

غذا و آب

مار ذرت گوشتخوار است. در طبیعت ، آنها طعمه های خود را بیشتر از طریق بو پیدا می کنند. مارهای ذرت باید با موشهای منجمد از قبل کشته شده که به ، تغذیه شوند. با بزرگ شدن مار اندازه طعمه ها باید افزایش یابد. اندازه طعمه می تواند به اندازه عرض سر مار باشد.

این مارها به طور معمول هر چند روز یکبار تغذیه می کنند. جوجه های و قورباغه های درختان را می خورند ، در حالی که مار های بزرگتر از طعمه های بزرگ مانند موش ، پرنده و خفاش تغذیه می کنند. در باغ وحش ملی اسمیتسونیان ، مار ذرت موش می خورد.

همانطور که مارهای ذرت با جذب آب از طریق دهان آب می نوشند ، یک ظرف آب نیز لازم است. بسیار تمیز نگه داشتن آب مهم است.

مشکلات  بهداشتی و رفتاری

استوماتیت عفونی نوعی عفونت باکتریایی در دهان است که اغلب باعث ایجاد حباب بزاق و همچنین التهاب در دهان و اطراف آن می شود. در صورت عدم درمان ، این بیماری می تواند باعث ایجاد عفونت در استخوان شود و دندان های مار از بین برود. یک مار بدون دندان قادر به خوردن غذا به درستی نخواهد بود.

مانند اکثر نژادهای مار ، مارهای ذرت نیز مستعد ابتلا به بیماری های قارچی و عفونت های تنفسی هستند. عفونت قارچی با تغییر رنگ پوست مشخص می شود. نشانه عفونت تنفسی تنفس دهان باز یا خس خس است. همه این موارد بهداشتی نیاز به درمان، توسط دامپزشکی که در زمینه خزندگان تخصص دارد.

گونه های مشابه مار ذرت

به دلیل رنگ نارنجی مایل به قهوه ای ، مار ذرت غالباً با مار سمی (Agkistrodon contortrix) اشتباه گرفته می شود ، اما این دو گونه ویژگی های کمی غیر از رنگ دارند. در قسمت پشتی ان ها علامت گذاری ساعت شنی دارند.

مارهای ذرت مارهای باریک ، نارنجی یا زرد مایل به قهوه ای هستند که دارای یک لکه بزرگ و قرمز است که به رنگ سیاه در پشت آنها مشخص شده است. آنها بومی شرق ایالات متحده هستند