سگ داگو ارژانتینو
داگو ارژانتینو یا ماستیف ارژانتینی ، نژادی قوی ، ورزشکار و وفادار است. آنها می توانند هم شکارچی و هم محافظان خوبی باشند.
Dogo Argentino برای شکار گراز وحشی و دیگر حیوانات بزرگ پرورش داده شده است ، فعالیتی که نیاز به شجاعت ، قدرت و استقامت دارد. در نتیجه ، ماستیف های ارژانتینی سگی پرانرژی و نیرومند هستند که به ورزش روزانه زیادی احتیاج دارند.
صاحبان باتجربه و با اعتماد به نفس بهترین صاحب برای Dogo Argentino هستند – این نژاد مناسب صاحبان حیوان خانگی تازه کار نیست.
توله سگهای داگو ارژانتینو به همراه آموزش به فعالیت بدنی و تحریک ذهنی احتیاج دارند. در غیر این صورت ، آنها می توانند رفتاری مخرب و افسرار گسیخته از خود نشان دهند.
ماستیف های ارژانتینی برای کارهای پلیس ، جستجو و نجات ، کارهای نظامی و به عنوان سگ های خدماتی آموزش می بینند.
تمام صفات و ویژگی های داگو ارژانتینو با ذکر جزئیات در این مقاله گفته شده با خواندن مقاله شما شناخت کاملی نسبت به این نژاد پیدا می کنید!
اطلاعات بیشتر در مورد سگ های داگو ارژانتینو
داگو ارژانتینو جثه ای عضلانی و بزرگ دارد که برای شکار بزرگ ، خصوصاً برای گرازهای وحشی پرورش داده شد. با وجود توانایی پرخاشگری در هنگام شکار ، Dogo Argentino به طور کلی دارای روحیه ای شاد است که به شدت به خانواده انسانی خود وفادار است.
این نژاد به یک مربی محکم و فعال نیاز دارد که توانایی نگه داشتن سگهای بزرگ را داشته باشد.یک حصار بلند و محکم برای حیاط یک امر ضروری است ، در غیر این صورت حیوانات کوچک می توانند طعمه ای برای داگو ارژانتینو باشند.
دوگو آرژانتینو باید در طول روز فعالیت داشته باشد ، آنها نباید برای مدت طولانی تنها بمانند.
با آموزش درست و اجتماعی کردن ان ها در سنین پایین ،داگو ارژانتینو می تواند یک سگ خانوادگی شجاع و فداکار و همچنین یک ناظر عالی باشد.
بهتر است بدانید دوگو ارژانتینو در دسته قوی ترین سگ های دنیا قرار میگیرد.
حقایقی درباره ماستیف های ارژانتینی
- Dogo Argentinos گاهی اوقات برای کار با پلیس ، ارتش و تلاش برای جستجو و نجات استفاده می شود.
- این نژاد به دلیل وفاداری و شهامت محبوب است – ویژگی هایی که آنها را به دیده بان عالی تبدیل می کند.
- حدود 10 درصد از دوگو آرژانتینو از ناشنوایی در یک گوش یا هر دو گوش رنج می برند ، این یک بیماری است که اغلب سگ هایی را که پوشش سفید دارند تحت تأثیر قرار می دهد.
- معاشرت و آموزش زود هنگام برای داشتن رفتار خوب Dogo Argentino مهم است. آنها از نظر جسمی قوی و با اراده هستند ، بنابراین به یک مربی محکم نیاز دارند که بتواند آن را نگه دارد بدون اینکه به زور یا مجازات بدنی متوسل شود. داگو نژادی برای صاحبان تازه کار نیست.
- این نژاد اغلب با بولداگ آمریکایی اشتباه گرفته می شود ، دوگو ارژنتینو از نظر بصری به Pit Bulls شباهت دارد ، اما بلند قد و عضلانی متراکم است. وزن متوسط آنها با پوشش سفید خود متمایز می شوند.
تاریخچه سگ های داگو ارژانتینو
Dogo Argentino در سال 1928 توسط دکتر آنتونیو نورس مارتینز ، که آرزو داشت نژادی به عنوان یک سگ بزرگ شکارچی ایجاد کند ، که بتواند از پس زمینهای ناهموار سرزمین مادری او برآید و همچنین یک همراه وفادار باشد.
دوگو آرژانتینو از نوادگان سگ مبارز ” کوردوبا ” است که اکنون منقرض شده است کوردوبا خودش از بولداگ ، بول تریر و باکسر ایجاد شده است؛ یک سگ بزرگ و خشن که همانطور که از نامش مشخص است برای جنگیدن پرورش یافته است.
بسیاری از نژادهای دیگر در ژنهای دوگو آرژانتینو دیده شده ، از جمله باکسر ، بولداگ ، گریت دین ، گرگ ایرلندی و ماستیف اسپانیایی.
داگو ارژانتینو یک سگ ایده آل برای شکار در منطقه ناهموار آرژانتین یا یک نگهبان وفادار خانواده. متأسفانه ، این نژاد به دلیل قدرت و ماهیت نترس ، بعضی اوقات در مبارزه با سگ نیز مورد استفاده می شود.
ویژگی های ظاهری و اندازه ماستیف های ارژانتینی
دوگو ارژانتینو سگهایی بزرگی هستند که قد ان ها حدود 24 تا 27 اینچ (60 تا 67 سانتیمتر) رشد می کنند. نرها به طور متوسط حدود یک اینچ (2.5 سانتیمتر) قد بلندتر از ماده ها هستند.
وزن این نژاد معمولاً بین 80 تا 100 پوند (36 تا 45 کیلوگرم). Dogo Argentinos دارای سرهای بزرگ و پهن است که باعث می شود آنها شبیه به بولداگ آمریکایی یا پیت بول تریر آمریکایی باشند.
اگرچه این اندازه ها “استاندارد نژاد” در نظر گرفته می شوند ، اما برخی از Dogo Argentinos ممکن است کمی بزرگتر یا کوچکتر باشند.
داگو ارژانتینو یک کت کوتاه و کاملاً سفید دارد ، به این معنی که تشخیص آنها اغلب آسان است. (بعضی از آنها ممکن است دارای علامت های کوچک و تیره مانند دور چشم خود باشند.)
کشور : | ارژانتین |
قد : | 60 تا 68 سانتی متر (نر) 60 تا 65 سانتی متر (ماده) |
وزن : | 40 تا 45 کیلوگرم (نر) 35 تا 40 کیلوگرم (ماده) |
طول عمر : | 10 تا 15 سال |
خصوصیات و ویژگی های رفتاری سگ های داگو ارژانتینو
سگ های داگو ارژانتینو بسیار وفادار اند آنها سگ های مستقلی هستند که برای آموزش به یک مالک باتجربه احتیاج دارند ، به خصوص در مورد اجتماعی شدن، بهتر است آموزش در سنین کم شروع شود.
آنها با اراده هستند و به ورزش و تحریک ذهنی زیادی نیاز دارند ، بنابراین آپارتمان نشینی شرایط ایده آلی برای آنها نیست.
ویژگیها | خلق و خوی سگ داگو آرژانتینو |
اندازه | بزرگ، قدرتمند و قوی |
ظاهر | ساختار قوی بدن، ماهیچههای پرورشیافته، طراحی خاص صورت |
رنگ | سفید با گوشتیرنگ بزرگ |
شخصیت و رفتار | محافظتکننده، مؤثر، شجاع، باهوش، اجتماعی |
فعالیتهای فیزیکی و ورزشها | نیاز به فعالیتهای روزانه و تمرینات فیزیکی دارد |
تطبیقپذیری با محیط | به طور عمومی با محیط و شرایط جدید تطبیق میکند |
مهارتهای حراست و نگهداری | عالی در محافظت از محیط و خانوادهاش |
لطفاً به یاد داشته باشید که هر سگ داگو آرژانتینو ممکن است به طور فردی تفاوتهایی در رفتار و خصوصیات خود داشته باشد. این جدول تنها به عنوان یک راهنما برای درک عمومی از خصوصیات این نژاد ارائه شده است.
ورود داگو ارژانتینو به چه کشور هایی ممنوع است؟
این نژاد در سطح ملی در 10 کشور ممنوع است.این نژاد ممکن است قوی ترین و عضلانی ترین نژاد در کره زمین باشد. این سگها در حالی که برای شکار در نظر گرفته شده بودند ، متأسفانه وارد حلقه جنگ شدند ، بنابراین در چندین کشور مانند:
- انگلیس
- استرالیا
- جزایر کیمن
- دانمارک
- فیجی
- ایسلند
- سنگاپور
- اوکراین
خطرناک شناخته و ممنوع اعلام شده است.در انگلستان ، طبق قانون سگ های خطرناک 1991 ، داشتن Dogo Argentino بدون داشتن اختیار قانونی، غیرقانونی است.
بر این اساس ، آیا دوگو آرژانتینو خطرناک است؟
دوگو آرژانتینو: توسط برخی به عنوان پرخاشگرترین نژاد سگ در نظر گرفته می شود. Dogo Argentino برای شکار بزرگ پرورش داده شد. در صورت لزوم با مرگ مبارزه خواهد کرد.
Dogo Argentino – بهترین دوست انسان یا سگ خطرناک؟ همانند هر نژاد سگی ، Dogo Argentino می تواند به هر طریقی عمل کند. آنها می توانند دوست های خوبی برای انسان باشند ، اما برای شکار نیز پرورش داده شدند، کاری که به خوبی انجام می دهند. متأسفانه محبوبیت آنها به عنوان یک سگ جنگنده و خطوط تهاجمی منجر به ممنوعیت استفاده از آنها در بسیاری از کشورها شده.
دوگو آرژانتینو موارد پرخاشگری نسبت به “انسان ها” داشته است ، اما اگر این سگها در سنین پایین به درستی اموزش ببینند و اجتماعی شوند و در معرض افراد مختلف ، مناظر ، صداها و تجربیات قرار بگیرند، می تواند به شما کمک می کند تا در بزرگسالی نسبت به رفتار سگتان کنترل بیشتری داشته باشید.
همه افراد خانواده باید در آموزش Dogo Argentino مشارکت داشته باشند تا سگ به هر یک از اعضای خانواده احترام بگذارد.
بیماریهای نژادی داگو آرژانتینو
بیماریهای نژادی داگو آرژانتینو به عنوان نژادی چهرهای با تاکید بر ظاهر زیبا و ویژگیهای خاصی که در این نژاد دیده میشود، از بیماریهای نژادی معمولی کمتری برخوردارند. اما همچنان برخی از مشکلات جینی و پزشکی میتواند در این نژاد داگ بروز کند. این مشکلات معمولاً به دلیل نژادپرستی در انتخاب زوجهای تولیدکننده و تمرکز بر زیباییشناسی و خصوصیات ظاهری به وجود میآیند.
بعضی از بیماریهای ژنتیکی که ممکن است در داگو آرژانتینوها دیده شود عبارتند از:
- دیسپلازیا هیپهاپ: این بیماری مشکلات مفصلی را در سطح بازو و شانه نژاد داگو آرژانتینو ایجاد میکند. میتواند به مشکلات در حرکت و فعالیتهای روزانه آنها منجر شود.
- مشکلات دستگاه تنفسی: به دلیل تغییر در نسبت جمجمه و سایر ویژگیهای سر، داگو آرژانتینو ممکن است به مشکلات تنفسی مانند سرطانگی و آپنه در خواب اعتراض داشته باشد.
- آژانتروژنزیسم: این مشکل باعث نارسایی ژنتیکی در تولید آنزیم آژانتروژن شده و میتواند به مشکلات گوارشی و هضمی منجر شود.
- آریتموپاتی: این بیماری مشکلات قلبی و ریتمی را در داگو آرژانتینوها ایجاد میکند و ممکن است به نارسایی قلبی منجر شود.
اگر شما یک داگو آرژانتینو دارید یا قصد تهیه یکی دارید، بهتر است با یک دامپزشک متخصص مشورت کنید تا اطلاعات بهروز و توصیههای مناسب در مورد بهداشت و مراقبت از سلامتی داگو خود دریافت کنید.
مراقبت و نگهداری از دوگو ارژانتینو
اولین نکته برای داشتن یک سگ سالم این است که ، هرگز توله سگ را از یک پرورش دهنده غیرمجاز، خریداری نکنید.شما اگر قصد خرید ماستیف ارژانتینی را دارید پیشنهاد می کنیم به صفحه فروش سگ داگو ارژانتینو مراجعه کنید.تمامی سگ ها در پت فایل با تاییدیه دامپزشکی به فروش می رسد.
قبل از خرید حتما عکس پدر و مادر ، یا سایر اقوام سگ را مشاهده کنید برای ارزیابی توله سگ هنگام بزرگ شدن بسیار می تواند مفید باشد.
دوگو آرژانتینو مستعد ابتلا به چند بیماری است. بزرگترین نگرانی بهداشتی در این نژاد ناشنوایی است ، حدود 10 درصد از سگهای این نژاد در یک گوش یا هر دو گوش ناشنوا هستند.
این ناشنوایی مربوط به رنگدانه ها نامیده می شود و در سگهایی که سفید رنگ هستند ، از جمله Dalmatians ، Boxers سفید و Bull Terriers سفید دیده می شود.
این نژاد ممکن است به سایر موارد از جمله کم کاری تیروئید ، گلوکوم و فلج حنجره نیز مبتلا شود. داگو ارژانیتینو ممکن است از دیسپلازی مفصل ران نیز رنج ببرد ، که در نژادهای بزرگ رایج است.
Dogo Argentinos در محیط هایی به خوبی رشد می کند که فضای زیادی برای پرسه زدن و کارهایی برای انجام دادن داشته باشد.
مانند دیگر سگها، باید مرتباً با معاینات دامپزشکی همراه باشند ، دندان های آنها را تمیز نگه دارید.باید گوش هایشان را هفتگی چک کنید و ماهانه ناخن هایشان را کوتاه کنید.
رژیم غذایی ماستیف ارژانتینی
Dogo Argentinos به رژیم غذایی تهیه شده برای سگ های بزرگ با آب شیرین و تمیز فراوان نیاز دارد. انها نژادی نسبتاً پرانرژی هستند که باید مورد توجه قرار گیرند.
نیازهای تغذیه از سنین کم تا بزرگسالی تغییر خواهد کرد.
انتخاب تغذیه مناسب برای داگو آرژانتینو اهمیت بالایی دارد تا او بتواند از سلامتی خوبی برخوردار شود. این نژاد به دلیل اندازه بزرگ و فعالیتهای فیزیکی زیاد، نیاز به تغذیه متعادل و مناسب دارد. در ادامه نکاتی راجع به انتخاب بهترین غذا و تغذیه برای داگو آرژانتینو آوردهایم:
- تغذیه تعادلدار: بهترین راه برای تامین تغذیه مناسب، استفاده از غذاهای با ترکیبات تعادلی است. تغذیهای که حاوی پروتئینهای مختلف، کربوهیدرات، چربیهای سالم، ویتامینها و مواد معدنی باشد.
- پروتئین با کیفیت: پروتئینها برای رشد و حفظ عضلات قوی در داگو آرژانتینو بسیار مهم هستند. غذاهای حاوی منابع پروتئینی با کیفیت مثل گوشت گوساله، مرغ، ماهی و تخم مرغ را انتخاب کنید.
- چربیهای سالم: از چربیهای سالم مثل روغن ماهی، روغن زیتون و روغن کنجد برای تامین انرژی و حفظ پوست و موی سالم استفاده کنید.
- کربوهیدرات معتدل: در تغذیه داگو آرژانتینو، نیاز به کربوهیدرات معتدل و متعادل وجود دارد. از منابع کربوهیدرات مانند گندم کامل، برنج قهوهای و سبوسها استفاده کنید.
- مواد معدنی و ویتامینها: تغذیهای که حاوی مواد معدنی مهم مانند کلسیم، فسفر، آهن و ویتامینهای A، D، E و K باشد، به سلامتی استخوانها، پوست و جلوگیری از مشکلات متفرقه کمک میکند.
- تخم مرغ و محصولات لبنی: تخم مرغ و محصولات لبنی میتوانند به عنوان منابع عالی پروتئین و ویتامین D برای داگو آرژانتینو شما باشند.
- تجنب غذاهای مضر: از غذاهایی که برای سگ مضر هستند مثل شکلات، پیاز، تمشک، خمیرهای حاوی خمیری و… اجتناب کنید.
- تنوع در تغذیه: تلاش کنید تا تنوعی در تغذیه داگو خود ایجاد کنید تا او از ترکیب مختلف مواد غذایی بهرهبرداری کند.
- مقدار مناسب غذا: به توصیههای دامپزشک خود در مورد مقدار مناسب غذا توجه کنید و از بیشخوری جلوگیری کنید.
- آبرسانی: همواره به داگوی آرژانتینو آب تازه و کافی فراهم کنید.
توجه داشته باشید که تغذیه دقیق داگو آرژانتینو باید با مشورت دامپزشک شما انجام شود، زیرا نیازهای تغذیهای هر سگ ممکن است بسته به سن، وزن، سلامت عمومی و سطح فعالیت متفاوت باشد.
نکات مهم در تربیت و آموزش توله سگ داگو آرژانتینو
تربیت و آموزش توله سگ داگو آرژانتینو نیازمند شیوههای خاصی است تا از آنها بهعنوان سگانی با رفتارهای مطلوب و مهارتهای اساسی برخوردار شوند. در ادامه به برخی اصول و نکات مهم در تربیت و آموزش توله داگو آرژانتینو میپردازیم:
- اجتماعیسازی: از سنین زودهنگام، توله سگ خود را با محیط اطراف و افراد مختلف آشنا کنید. این کمک میکند تا سگ اجتماعیتر شود و از ترس و ترسی از مواجهه با موقعیتهای جدید جلوگیری شود.
- آموزش حدود و مرزها: داگو آرژانتینوها به دلیل حجم بزرگشان نیاز به آموزش حدود و مرزها دارند. از ابتدا به آنها نشان دهید که کجا مجاز هستند و کجا نه.
- فرمانهای ابتدایی: آموزش دستورات ساده مثل “بیا”، “نشو”، “نشون بده” و “بنشین” از اهمیت ویژهای برخوردار است. با تمرینات کوتاه و مکرر، این دستورات را به تدریج به توله خود یاد بدهید.
- استفاده از تشویقات مثبت: داگو آرژانتینوها از تشویقات مثبت مانند خوراکیهای خوشمزه و تعریفها خوش میآیند. از این تکنیکها برای تقویت رفتارهای مثبت استفاده کنید.
- آموزش مرحله به مرحله: آموزش توله سگ بهتر است به صورت مرحله به مرحله و تدریجی انجام شود. ابتدا به مهارتها و دستورات ساده بپردازید و سپس به مرور به مهارتهای پیچیدهتر بروید.
- آموزش به حالتهای مختلف: داگو آرژانتینوها باید به محیطها و وضعیتهای مختلف عادت کنند. آنها را به افراد مختلف، دیگر حیوانات، ماشینها و صداهای مختلف عادت دهید.
- تمرینات فیزیکی و ذهنی: به دلیل فعالیت ذهنی و جسمانی بالای داگو آرژانتینوها، تمرینات فیزیکی و تمرینهای ذهنی (مثلاً پازلها و بازیهای ذهنی) را به برنامه روزانه آنها اضافه کنید.
- صبوری و پایداری: تربیت توله سگ نیازمند صبوری و پایداری است. انتظار نداشته باشید که تمام مهارتها به طور فوری یاد گرفته شوند.
- آموزش نسبت به حسادت: داگو آرژانتینو به دلیل طبیعت محافظتکنندهشان ممکن است حسادت به سایر حیوانات نشان دهند. از سن زودهنگام با آموزش و ارتباط مثبت در این زمینه شروع کنید.
- مراجعه به متخصص: در صورت نیاز به راهنمایی بیشتر در تربیت و آموزش، بهتر است از خدمات مشاوره یک متخصص سگان استفاده کنید.
به یاد داشته باشید که هر سگ داگو آرژانتینو دارای شخصیت و ویژگیهای منحصربهفرد خود است، بنابراین ممکن است نیاز به تعدیل و تنظیم روشهای آموزشی داشته باشید.
چطور دستشویی رفتن رو به تولههای داگو آرژانتینو یاد بدیم؟
آموزش توله داگو آرژانتینو به دستشویی رفتن یک مرحله مهم در تربیت اولیهای است که نیازمند صبوری، پیشبینی و تکرار است. در ادامه به چند مرحله کلی برای آموزش دستشویی رفتن به توله داگو آرژانتینو میپردازیم:
- انتخاب مکان مناسب: یک مکان خاص در فضای باز برای دستشویی توله تعیین کنید. این مکان باید ثابت و معمولاً خارج از محدوده اصلی زندگی خودتان باشد.
- زمانبندی مناسب: توله را در زمانهای معین، مثل پس از خوردن غذا، بیدار شدن از خواب و پس از بازیهای فعالیت فیزیکی، به محل دستشوییاش ببرید. همچنین به طور مرتب تایمهای ثابتی را برای دستشویی تعیین کنید.
- مراقبت و تخصیص زمان: تا زمانی که توله دستشویی خود را انجام دهد، با او در محل مورد نظر بمانید. تا زمانی که این کار انجام شود، تمام توجهتان را به او اختصاص دهید.
- تشویق و تعریف: هنگامی که توله در مکان مناسب دستشویی کند، به او تشویق کنید و تعریف کنید. میتوانید از جملاتی مثل “باهوشی!” یا “خوب انجام دادی!” استفاده کنید. همچنین، خوراکی مورد علاقهاش را به عنوان پاداش به او بدهید.
- صبر و تکرار: اگر توله به مکان غلطی برود یا قبل از رفتن به مکان مخصوص دستشویی در مکان دیگری دستشویی کند، آرامش حاکم باشد و تذکر دهید که درست در مکان مورد نظر باید این کار را انجام دهد.
- استفاده از کمکهای آموزشی: برای یادگیری سریعتر، میتوانید از کمکهای آموزشی مانند فرش دستشویی و بویدهندههای مخصوص استفاده کنید که توله را به مکان دستشویی خود هدایت میکنند.
- عدم تنبیه: هرگز توله را به خاطر دستشویی نامناسب تنبیه نکنید یا به او بیرحمی نکنید، زیرا این میتواند باعث ترس و ناامنی شود و مانع انجام دستشویی در مکان مخصوص خود شود.
- پاکسازی منطقه نادرست: در صورتی که توله به طور تصادفی در مکان نادرست دستشویی کند، منطقه را به طور کامل پاکسازی کنید تا بوی دستشویی او را جذب نکند.
توجه داشته باشید که هر توله سگ با سرعت متفاوتی به آموزش دستشویی پاسخ میدهد. به صبوری و تمرینهای مرتب ادامه دهید تا او این مهارت را یاد بگیرد.
چطور به داگو آرژانتینو یاد بدیم که گاز نگیره؟
آموزش دادن به داگو آرژانتینو که گاز نگیرد یکی از مهمترین مهارتهای تربیتی است. در ادامه به چند مرحله برای آموزش این مهارت به توله داگو آرژانتینو میپردازیم:
- تعیین دستور کلمهای: یک کلمهای مشخص برای اعلام کمیت گاز به داگو خود تعیین کنید، مثل “نگیر” یا “خوب”.
- مکان تخصصی گازگیری: یک مکان ثابت و خاص برای گازگیری به داگو آرژانتینو خود اختصاص دهید. این مکان معمولاً خارج از محیط داخلی و در مکانی پنهان باشد.
- زمانبندی مناسب: هنگامی که مشاهده میکنید داگوی شما در حال گازگیری است، به طور آرام و با استفاده از کلمهای که انتخاب کردهاید، به او بگوید که گاز نگیرد.
- تشویق و تعریف: اگر داگو به درخواست شما گاز نگیرد، به او تشویق دهید و تعریف کنید. این میتواند با دستزدن از خوراکیهای مورد علاقهاش یا کمی لطف و تشویق صدایی انجام شود.
- صبر و تکرار: به دلیل اینکه داگو آرژانتینوها ممکن است به طور طبیعی گاز بگیرند، صبور باشید و از تکرار مداوم استفاده کنید. تا زمانی که این عمل به صورت مطلوب انجام نشود، تمرین را ادامه دهید.
- عدم تنبیه: هیچگاه داگو را به خاطر گازگیری نامناسب تنبیه نکنید یا به او بیرحمی نکنید. این ممکن است باعث ایجاد ترس و نگرانی در داگو شود و موجب شود که از شما دوری کند.
- مثالهای مثبت: هنگامی که داگو به درخواست شما گاز نگیرد، میتوانید از مثالهای مثبت و مفید استفاده کنید. به عنوان مثال، اگر او به درخواست شما گاز نگیرد، میتوانید به او بگویید “به جای گازگیری، همین جا کنار بیا” و سپس به او خوراکیای دهید.
- تداوم آموزش: تداوم و تکرار مهم است. هرچقدر که مرتب و مداوم این مهارت را با داگو آرژانتینو خود تمرین کنید، بهتر و سریعتر نتایج را خواهید دید.
به یاد داشته باشید که تربیت داگو آرژانتینو به صبوری، پیشبینی و تکرار نیاز دارد. همچنین، به نظر داشته باشید که هر داگوی این نژاد میتواند با سرعت واکنش متفاوتی به تربیت پاسخ دهد، بنابراین تنظیم روش آموزشی خود به نیازهای او بستگی دارد.
چطور داگو آرژانتینو رو تربیت کنیم تا زیاد پارس نکنه؟
برای آموزش داگو آرژانتینو به دستور “پارس نکردن” یا به عبارتی به داشتن کنترل بر پارس کردن، میتوانید از روشهای آموزشی و مدیریتی زیر استفاده کنید:
- تمرینات بهداشتی منظم: از سنین زودهنگام با تمرینات بهداشتی منظم مثل پارس کردن در محل مخصوص خود، داگو را با این عمل آشنا کنید.
- تشویق به کمک از تشویقات مثبت: هنگامی که داگو به محل پارس کردن میرود، او را تشویق کنید و تعریف کنید. از این تشویقات میتوانید با خوراکیهای خوشمزه یا کلمات تشویقی استفاده کنید.
- برنامهریزی غذایی منظم: غذاها را به صورت منظم و در زمانهای ثابتی به داگو دهید تا او تقریباً در همان زمانها پارس کند.
- آموزش دستور “پارس نکن”: یاد دادن دستور “پارس نکن” به داگو اهمیت دارد. هنگامی که داگو در حال پارس کردن است، به آرامی و با استفاده از این دستور به او بگوید که پارس نکند.
- تربیت صبورانه و پایداری: آموزش دادن به داگو برای عدم پارس کردن نیازمند صبوری و پایداری است. انتظار نداشته باشید که این عمل به طور فوری یادگرفته شود.
- تمرینات تعویض توجه: تمریناتی مثل تعویض توجه میتواند به داگو کمک کند تا تمایلش به پارس کردن کاهش یابد. هنگامی که او در حال پارس کردن است، با استفاده از دستورها یا با ارائه یک اشیاء جذاب به او توجه کنید تا از این عمل منحرف شود.
- استفاده از تمرینهای آموزشی: از تمرینهای آموزشی مثل “نشو” یا “بنشین” به داگو آموزش دهید که در زمانهای مخصوصی این ترکیبات را انجام دهد تا او را از پارس کردن منحرف کنید.
- تمرینات فیزیکی مناسب: تأمین فعالیتهای فیزیکی مناسب برای داگو میتواند او را از پارس کردن زیاد دور نگهدارد.
- مراجعه به دامپزشک: در صورتی که داگو به طور مکرر و بدون دلیلی پارس کند، بهتر است به دامپزشک مراجعه کنید تا اطمینان حاصل کنید که مشکل سلامتی ندارد.
به یاد داشته باشید که تربیت داگو به صبوری، پایداری و تکرار نیاز دارد. همچنین، همیشه از تمرینات مثبت و تشویقها استفاده کنید تا او انگیزه داشته باشد تا عمل پارس کردن را کاهش دهد.
نکات چالش برانگیز برای نگهداری این نژاد
نگهداری از نژاد داگو آرژانتینو ممکن است چالشهای خاص خود را داشته باشد به دلیل اندازه بزرگ، انرژی زیاد و خصوصیاتش. در ادامه به برخی از نکات چالشبرانگیز در نگهداری از داگو آرژانتینو اشاره میکنیم:
- انرژی زیاد: این نژاد دارای انرژی زیادی است و نیاز به تمرینات فیزیکی مناسب دارد. برای جلوگیری از عدم تعادل انرژی، تمرینات روزانه و محیطی فعال برای داگو ایجاد کنید.
- تمایل به پارس کردن: داگو آرژانتینو ممکن است تمایل به پارس کردن داشته باشد که بهتر است از نوع آموزش و مدیریت مناسب برای کنترل این عمل استفاده کنید.
- اجتماعی بودن: این نژاد به طور طبیعی اجتماعی است و نیاز به تعامل با افراد خانواده و دیگر حیوانات دارد. اگر وقت کافی برای تعامل با داگو ندارید، ممکن است احساس تنهایی کند.
- تربیت و حریصی: داگو آرژانتینو باید با تربیت مثبت و صبوری آموزش داده شود. آنها حریص به یادگیری هستند اما نیاز به فهم و تفهیم مناسب دارند.
- پایبندی به صاحبش: داگو آرژانتینو به صاحبش پایبند است و نیاز به توجه و انگیزه از جانب صاحب دارد. اگر وقت کافی برای تعامل ندارید، ممکن است داگو احساس ترس یا اضطراب کند.
- اجتماعیتر بودن با افراد: بعضی از داگوهای آرژانتینو به طور طبیعی اجتماعیتر با افراد خانواده و صاحبش هستند. این ممکن است به نتیجه داشته باشد که انزجار از جدانشدن از صاحب را نشان دهند.
- تمایل به حمله در موقعیتهای ترسناک: در مواقع ترسناک، داگو آرژانتینو ممکن است به خانواده و حتی دیگران حمله کند. برای ایجاد رفتارهای مهارتی در مواجهه با این موقعیتها، آموزش و اجتناب از وقوع آنها مهم است.
- تغذیه مناسب: به دلیل اندازه بزرگ و فعالیتهای زیاد، نیاز به تغذیه متعادل و مناسب دارند. تغذیه نامناسب میتواند به مشکلات سلامتی منجر شود.
- نیاز به تربیت پیشبینیپذیر: تربیت داگو آرژانتینو نیازمند تشخیص نیازها و رفتارهای او است. اگر تربیت صحیحی انجام نشود، ممکن است رفتارهای نامطلوب نشان دهند.
با توجه به ویژگیهای منحصربهفرد داگو آرژانتینو، توجه به نیازها و مشکلات احتمالی آن در فرآیند نگهداری و تربیت بسیار مهم است. همچنین، مشورت با دامپزشک و کارشناسان حیوانات اهمیت دارد تا بتوانید نیازهای دقیق این نژاد را برآورده کنید.
سخن پایانی
دوگو آرژانتینو متواضع ، شجاع با ذاتی قوی برای محافظت از خانه و خانواده انسانی خود است. از این رو ، مهم است که او به عنوان یک توله سگ به درستی آموزش دیده و اجتماعی شود با آموزش مناسب ، داگو ارژانتینو می تواند یک همراه و مراقب خانوادگی عالی باشد.